"Nectar van de Goden" - Day 1 roadtrip 2021

Saint Emilion

Oké aan het begin van de trip misschien niet helemaal tegendraads, maar ja als je start met een proeverij bij een château welke alleen rode wijnen maakt, wordt het lastig.

Onze eerste stop in de Bordeaux tour in Saint Emilion. Een middeleeuws stadje wat uitkijkt op de vallei van de Dordogne rivier, welke een grote invloed heeft op de wijnstokken, dus op de druiven en daarmee ook de uiteindelijke wijn. Hier komen wijnen vandaan welke in de tijd van Louis XIV al “nectar van de goden” werden genoemd. Richting Saint Emilion rijdend wordt je steeds meer omgeven door wijngaarden. Overal waar je kijkt staan de stokken aangeplant, waarvan een groot aandeel merlot is. Tot aan de poorten van de stad, welke overigens op de wereld erfgoedlijst van Unesco staat, groeien de druiven.

Dat het stadje en de omliggende wijngaarden erg populair is, is te merken aan het parkeerprobleem, waarmee ze zelfs in Corona tijd te maken hebben. Lange rijen aaneengesloten blik langs de “clos” (ommuringen) van de wijngaarden. Het klinkt ineens een stuk minder idyllisch, maar uiteindelijk komt het allemaal goed. Op pad dan maar na het parkeren van de auto, let op betaald parkeren en daar wordt ook nog eens stevig op gecontroleerd.

We gaan even echt heerlijk de toerist uithangen en nemen het “le train des Grand Vignobles” treintje om de omliggende wijngaarden te verkennen. Wij hebben deze tickets al in Nederland geboekt, maar dit kan ook prima ter plaatsen. Je hebt 2 opties, de tour zelf of de tour inclusief een bezoek met rondleiding en proeverij bij een château. Wij kozen natuurlijk voor het laatste. ;-)

Tijdens de tour wordt van alles verteld over het stadje, de wijngaarden en de château’s. Wellicht kom je wat bekende namen tegen, zoals Château Ausone. Ongeveer halverwege de tour stopt de trein bij Château Rochebelle voor de rondleiding langs de wijngaarden en door de kelders van dit familiebedrijf.

Château Rochebelle

We beginnen de rondleiding in de wijngaard bovenop de heuvel, aangeplant met voornamelijk merlot en deels cabernet franc op een ondergrond van kalksteen en klei. Een goed Engels sprekende gids verteld ons dat dit château een echt familiebedrijf is, waar ze handmatige de druiven plukken en hun eigen wijn maken. Ze zijn geen onderdeel van grote bedrijven en verkopen hun wijnen alleen rechtstreeks aan de consumenten. Wijzend om zich heen, deze wijngaard is van de Chinezen, deze van de Hollanders en die daar van een verzekeringsmaatschappij.

Op naar de kelders…. Een ondergronds gangenstelsel ontstaan in de tijd dat de bevolking van Saint Emilion toenam en er dus stenen nodig waren om alle huizen te kunnen bouwen. Het gangenstelsel wat achterbleef is perfect voor het rijpen en bewaren van wijn. Een mooie, constante lage temperatuur en een hoge constante luchtvochtigheid.

Als eerste passeren we de vaten met de 2020 wijnen. Vaten met een inhoud van circa 225 liter, goed voor 300 flessen per stuk (a 0,75 liter) en met een totale capaciteit van 16.000 flessen per jaar. De wijn rijpt hier op nieuwe Franse eikenhouten vaten, die nadat de wijn gebotteld is worden doorverkocht en waar andere dranken dan in rijpen. Denk hierbij aan Cognac, maar ook andere spirits zoals rum en tegenwoordig zelfs bieren.

Een stukje verderop in de kelder liggen in keurig vierkant uitgehouwen nissen de verschillende jaargangen met 16.000 flessen opgestapeld. Alles nog zonder etiket, die zouden met de luchtvochtigheid toch alleen maar loslaten.

Veel interessante informatie, maar we zijn inmiddels wel wat dorstig geworden, dus op naar de proefruimte/ winkel. De glazen met vintage 2006 staan keurig voor ons ingeschonken en we proeven zoals het hoort. We kijken naar de wijn, we ruiken aan de wijn met de bijbehorende quizvraag: wat ruik je? …….zwarte bessen en cassis, lekker. Bij het proeven krijgen we de tip om even een keer of 7 op de wijn te “kauwen” en deze dan langzaam door te slikken. Waarom? Bij het naproeven (de tweede slok) zijn de tannines ineens heel veel zachter en is deze 15 jaar oude wijn verrassend fruitig. Het oordeel?….we nemen een fles ;-)

Bij het napraten hebben we het nog even over het etiket. Wat opvalt is dat de etiketten vanaf het jaar 2012 de woorden “Saint Emilion Grand Cru Classé” op het etiket hebben staan en de wijnen die ouder zijn enkel de classificering “Saint Emilion Grand Cru”. Iedere 10 jaar worden de Bordeauxwijnen gekeurd en in klassen ingedeeld. Bij de keuring van 2012 is Château Rochebelle een trede omhoog gegaan op deze kwaliteitsladder. In 2022 is er weer een nieuwe keuring en hopen ze nog een stapje hoger te gaan. Fingers crossed.

Na een mooie middag en een ervaring rijker, vertrekken we met de eerste fles vergist druivensap richting de hoofdstad van deze wijnstreek….eveneens Bordeaux genaamd.